Muziek verbroedert
Blijf op de hoogte en volg Anton
02 Februari 2013 | Honduras, Utila
De vorige keer vertelde ik u enthousiast over mijn surf-voornemens, doch na een aantal dagen proberen werd me al wel duidelijk dat ik geen ster ben op de surfplank. Die zaterdag bleek ik dat wel te zijn op de dansvloer, maar terwijl ik een Colombiaanse schone de dans leidde blesseerde ik mijn knie. Hoe precies is me nog steeds een raadsel, maar echt veel gesurft heb ik dus niet. Kwam dat luxe hotel even goed van pas!
De 24e verbrak ik mijn ietwat ongelukkige huwelijk met El Salvador en verbond ik mij aan Honduras. Mijn eerste nacht met haar was in San Pedro Sula. De moord- en AIDS-hoofdstad van Centraal-amerika. Ik raakte er verdwaald, maar heb het zonder kleerscheuren overleefd en vanzelfsprekend vol trots toegevoegd aan mijn rijke palmares.
Terwijl u uitgleed met de fiets, vastzat met de auto of zout strooide op de oprit zat ik in Utila. Een Caribisch eiland voor de kust van Honduras -want ik bezoek witte stranden liever bij aangename temperaturen. Utila dankt haar wereldfaam aan haar duikcultuur en -scholen. Verreweg de goedkoopste school is zo goedkoop omdat men er enkel Spaans spreekt. Hé, laat ik dat nou net gestudeerd hebben! De laatste dagen heb ik dus voornamelijk in zee doorgebracht en in die tijd tevens het voorlopig dieptepunt van mijn reis moeten verwerken. Achttien meter onder NAP! Ik heb in twaalf duiken zoveel zeepaardjes,barracuda's (soort zeeslangen), ballon-, leeuw-, trompetvissen en roggen gezien dat ik momenteel meer opgewonden raak van koeien en schapen. En nee, ik bedoel hier geen rare dingen mee. De instructeurs hier hebben overigens officieel toegegeven dat ik kan duiken en zelfs de theorie begrijp, wat mijn duikbrevet een feit maakt.
Wie ook goed kan duiken is Luis Suarez, dankzij hem is het bruggetje duiken-voetbal makkelijk gevonden. Nou ben ik te jong om echt mee te kunnen praten over Rinus Michels, maar dat voetbal oorlog is had ik al wel begrepen. Hoewel, wanneer ik dit vergelijk met de laatste twee landen die ik afgestreept heb op mijn nog-te-bezoeken-lijstje is ook dat niet waar. Toen eind juni '69 El Salvador Honduras uitschakelde in de WK-kwalificatie was dat dé druppel voor laatstgenoemde. Vier dagen lang werd er gevochten. Ruim 2000 soldaten en burgers lieten in 100 uur het leven. Sport verbroedert? Doe mij maar muziek!
Wat mij brengt bij mijn laatste onderwerp. Toen ik op een avond rustig zat te eten werd ik plotseling herkend door een producer uit Duitsland. Hij had mij zien spelen in Guatemala en vond dat ik hier ook wel wat gigs kon doen. Oké meneer. Zo kon het gebeuren dat ik tegenwoordig covers op mijn gitaar in cafés speel en op die manier gratis bier, bewondering en extra limpieras verdien. Na één optredentje werd ik meteen gevraagd door andere cafés/bandjes. Ik schijn het te kunnen. Oh, wat zou het mooi zijn als ik hier een traditie van weet te maken. De komende dagen hoop ik de kust van Honduras af te reizen. Wederom heb ik geen idee wat ik precies ga doen. Ik houd van verrassingen. Het leven lacht mensen.
@ papa: 24-1 San Pedro Sula (Honduras), 25-1 la Ceiba, 26-1 Utila
@ Dita Rommelaar: Als ik één ding heb geleerd dan is het dat angst, eenzaamheid en tegenslagen voorbodes zijn van mooie tijden
@ Hanne: ik zie dan ook uit naar jouw volgende blog ;)
@ Gerjob: haha!
@ Lisa: ik ga opzoek naar een computer voor je!
@ Lisa II: Ik hoop dat het een beetje in de buurt komt
Foto's toegevoegd
De 24e verbrak ik mijn ietwat ongelukkige huwelijk met El Salvador en verbond ik mij aan Honduras. Mijn eerste nacht met haar was in San Pedro Sula. De moord- en AIDS-hoofdstad van Centraal-amerika. Ik raakte er verdwaald, maar heb het zonder kleerscheuren overleefd en vanzelfsprekend vol trots toegevoegd aan mijn rijke palmares.
Terwijl u uitgleed met de fiets, vastzat met de auto of zout strooide op de oprit zat ik in Utila. Een Caribisch eiland voor de kust van Honduras -want ik bezoek witte stranden liever bij aangename temperaturen. Utila dankt haar wereldfaam aan haar duikcultuur en -scholen. Verreweg de goedkoopste school is zo goedkoop omdat men er enkel Spaans spreekt. Hé, laat ik dat nou net gestudeerd hebben! De laatste dagen heb ik dus voornamelijk in zee doorgebracht en in die tijd tevens het voorlopig dieptepunt van mijn reis moeten verwerken. Achttien meter onder NAP! Ik heb in twaalf duiken zoveel zeepaardjes,barracuda's (soort zeeslangen), ballon-, leeuw-, trompetvissen en roggen gezien dat ik momenteel meer opgewonden raak van koeien en schapen. En nee, ik bedoel hier geen rare dingen mee. De instructeurs hier hebben overigens officieel toegegeven dat ik kan duiken en zelfs de theorie begrijp, wat mijn duikbrevet een feit maakt.
Wie ook goed kan duiken is Luis Suarez, dankzij hem is het bruggetje duiken-voetbal makkelijk gevonden. Nou ben ik te jong om echt mee te kunnen praten over Rinus Michels, maar dat voetbal oorlog is had ik al wel begrepen. Hoewel, wanneer ik dit vergelijk met de laatste twee landen die ik afgestreept heb op mijn nog-te-bezoeken-lijstje is ook dat niet waar. Toen eind juni '69 El Salvador Honduras uitschakelde in de WK-kwalificatie was dat dé druppel voor laatstgenoemde. Vier dagen lang werd er gevochten. Ruim 2000 soldaten en burgers lieten in 100 uur het leven. Sport verbroedert? Doe mij maar muziek!
Wat mij brengt bij mijn laatste onderwerp. Toen ik op een avond rustig zat te eten werd ik plotseling herkend door een producer uit Duitsland. Hij had mij zien spelen in Guatemala en vond dat ik hier ook wel wat gigs kon doen. Oké meneer. Zo kon het gebeuren dat ik tegenwoordig covers op mijn gitaar in cafés speel en op die manier gratis bier, bewondering en extra limpieras verdien. Na één optredentje werd ik meteen gevraagd door andere cafés/bandjes. Ik schijn het te kunnen. Oh, wat zou het mooi zijn als ik hier een traditie van weet te maken. De komende dagen hoop ik de kust van Honduras af te reizen. Wederom heb ik geen idee wat ik precies ga doen. Ik houd van verrassingen. Het leven lacht mensen.
@ papa: 24-1 San Pedro Sula (Honduras), 25-1 la Ceiba, 26-1 Utila
@ Dita Rommelaar: Als ik één ding heb geleerd dan is het dat angst, eenzaamheid en tegenslagen voorbodes zijn van mooie tijden
@ Hanne: ik zie dan ook uit naar jouw volgende blog ;)
@ Gerjob: haha!
@ Lisa: ik ga opzoek naar een computer voor je!
@ Lisa II: Ik hoop dat het een beetje in de buurt komt
Foto's toegevoegd
-
02 Februari 2013 - 18:03
Martine :
Leuk om weer te lezen en vooral dat je daar geniet. Warme groet uit Koud kikkerland! -
02 Februari 2013 - 21:51
Mama:
Hoi Anton,
Ik wordt helemaal vrolijk van jou verhalen. Heerlijk om te lezen en horen hoe jij op en top geniet!
Ik wens je toe dat alles je blijft toelachen.
Wij genieten door jou verhalen met je mee. -
02 Februari 2013 - 22:11
Hetty Holtrust:
hee Anton, geniet er lekker van......hoe lang blijf je nog weg??
-
03 Februari 2013 - 00:17
Jos:
Gefeliciteerd met je PADI kerel! Wellicht spot je er nog een zeekoe... -
03 Februari 2013 - 22:35
Lisa:
Yeah! Heb er nu al zin in!
Gelukkig maak je tegenwoordig meer spannende dingen mee.
Veel succes met beroemd worden!
XX -
04 Februari 2013 - 13:53
Leo:
Als je hier de koeien en de schapen in de regen ziet staan verlang je vast naar je duikervaringen. Geweldig om je verhaal weer te lezen en bemerken dat je er zo van geniet. Geke vertrekt woensdag naar St. Maarten met Annelies, dus als je hard roept wie weet dat ze je horen. Groet en geniet maar volop. -
11 Februari 2013 - 15:07
Ed:
Mooi!
Elk verhaal is weer smullen :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
