Lang leve de banken!

Wanneer u deze blog trouw volgt omdat ik u telkens weer zo boeiend informeer over cultuur en geschiedenis moet ik u dit keer teleurstellen. Het waren weken van uitgaan, -slapen, -gezwaaid worden en -kateren. Geen tijden om over naar huis te schrijven dus. Wel leuk.

Met mijn vrienden van de band en overgevlogen vrienden uit Oregon en Australië  heb ik twee dagen lang het nieuwe jaar ingeluid in san Pedro la Laguna. Een dorp aan het meer Atitlan en de partyplace bij uitstek. Half toeristisch Quetzaltenango  bleek overgekomen te zijn. We kayakten,  zwommen, dansten en lachten er op los. Aan slapen kwamen we niet toe. Erg gezellig.

Zo gezellig dat ik met twee meiden uit Oregon nog een keer naar san Pedro ben gegaan. Hoe het versieren van vrouwen precies werkt heb ik nooit helemaal begrepen maar als u wilt dat mannen buitengewoon vriendelijk zijn hoeft u enkel met twee knappe vrouwen naar het Ibiza van Guatemala te gaan.  Er is een wereld voor me open gegaan. Meerdere keren heb ik de rol van bezorgde broer op me genomen en onbekende dronken jongens op verzoek onze hotelkamer uit moeten werken. Mijn zelfbeeld is in deze dagen volledig op de kop gezet. Wat ben ik een preuts en verlegen jongetje zeg. Wist ik veel!

Vrijdag de 4e heb ik afscheid genomen van m'n juffen. Grammaticaal was ik na tweehonderd lesuren uitbehandeld. De dinsdag erop heb ik afscheid genomen van mijn gastgezin en vrijdag speelde ik voor het laatst met the Dregs. Vooral dit laatste afscheid vond ik best moeilijk. Temeer omdat we de laatste weken haast non-stop met elkaar optrokken. Bovendien hadden we een trouwe schare fans opgebouwd. Elk optreden was een feest. Ik bleek meer in Quetzaltenango te hebben dan ik aanvankelijk vermoedde.

Doordat ik zolang in Quetzaltenango was blijven hangen was het noodzakelijk om mijn visum te verlengen. Zaterdag heb ik voor Pedro Snot 8,5 uur in propvolle bussen doorgebracht, maar zondag bij mijn tweede poging kreeg ik m'n stempeltje dan eindelijk te pakken zodat ik nu in El Salvador kan zitten. Met een vriend uit Oregon doe ik dappere pogingen om het surfen onder de knie te krijgen. Dit valt niet mee, maar ik heb al zoveel geleerd de afgelopen maanden. Waarom niet ook surfen? U hoort de volgende keer of het een beetje gelukt is. Misschien leuk om te vertellen dat we ook meteen in het duurste hotel zitten. Chris heeft een goede baan met weinig vakantiedagen en wilde perse een goed hotel. Niet de eerste keer deze reis dat ik anderen voor me laat betalen. 

Tot slot meld ik u dat een stel handige Mexicanen mijn bankpas heeft gekopieerd. Mijn pas  werd automatisch geblokkeerd, nadat de deugnieten er een hoop geld mee hadden verdiend. Één telefoontje met de ABN was echter genoeg om m'n euries weer terug te krijgen. Lang leve de banken!

@ papa: 30-12: San Pedro La Laguna, 1-1: Quetzaltenango, 8-1 San Pedro La Laguna, 10-1 Quetzaltenango, 14-1 El Tunco (El Salvador) via Guatemala City en San Salvador;
@ Walther: ik maak ook fouten;
@ Dick en Mineke: bedankt voor de complimenten. De wijn smaakte goed;
@ Jan Aalbers: ik heb een reisgids waar ik veel info uit kan halen, de nuttigste info komt meestal van medereizigers. Wassen doe ik met de hand (het is hier zo weer droog) of in een wasserette. Verder hebben ziek zijn in Peru, Mexico en Guatemala mijn maag heel wat resistenter gemaakt.