Walk like an Egyptian

Na twee weken met twee vrouwen te hebben gereisd, heb ik mijn laatste twaalf dagen op Cuba met twee mannen doorgebracht. Wel zo eerlijk. In Trinidad ontmoette ik Ruben, uit Valencia. We reisden zes dagen samen. Tijdens het ontbijt filosofeerden we over het leven, terwijl we lunchten kreeg ik privélessen Spaans, met het avondeten huilden we van het lachen en ´s nachts op het terras waren we te moe om nog wat te zeggen. Veel gedaan, veel gezien!

Zo waren we in Santa Clara getuige van de nog steeds enorme populariteit van Ché Guevarra. Bij zijn mausoleum ontdekte een medewerkster dat Ruben precies vijftig jaar na ´El Comandante´ was geboren, bovendien waren/zijn beide medici. Een cameraploeg werd er bijgehaald en mijn wandelende woordenboek haalde zowaar het journaal.

In Matanzas (waar Piet Heijn de zilvervloot overwon) ontmoette ik Aaron uit Mexico-City. Een jongen met een groot hart, die geen mensen kan teleurstellen. Dure eigenschappen in Cuba. In drie dagen was hij zomaar 600 dollar lichter. We besloten een toneelstuk op te voeren. Voortaan kwam hij uit Egypte, sprak enkel Engels en deed ik het woord op straat. Het werkte. Eventjes. Toen ik hem bijpraatte over de Cubaanse geschiedenis begonnen zijn foto´s betekenis en hij plezier te krijgen. De beste man was me zo dankbaar dat hij bijna al mijn cocktails betaalde. Mexicanen staan bekend als ´borrachos´, zuiplappen. Ik heb het geweten zeg!

We verbrandden aan de stranden van Havana en Varadero en liepen onze voeten kapot in Havana Vieja en op de Malecon. Op de begraafplaats werden kisten geopend en als we de eeuwige reggaeton zat waren schuilden we in de gele duikboot. Er is een heus Beatles-café in Havana. Elke avond livebands met een Spaans accent. A must hear.

We kregen opnieuw danslessen op een groots straatfeest. Vijftig jaar bestaan ze nu, het comité ter verdediging van de revolutie. Gaat lekker, jongens! Het was heel dubbel, om feest te vieren voor de revolutie. Zoals mijn gastmoeder zei: ´Als ze de Cubanen het feesten ook zouden verbieden, hadden we geen reden meer om te leven´. Vijf dagen besteedden we in deze stad in restauratie. Als iemand nog een keer een gids in Havana nodig heeft? Ik heb alles gezien!

Dat was Cuba. In mijn gedetaileerd bijgehouden dagboek heb ik een extra pagina gewijd aan herinneringen die altijd bij me wil dragen. Stom natuurlijk. Eén pagina! Zaterdag landde ik in Cancun, in een propvol hostel vond ik mijn eerste rustplaats. Die avond werd Nederland officieel wereldkampioen beerpong. Weer een talent ontdekt. Toen ik de overwinning vierde door wat Cubaanse sigaren uit te delen stond ons kikkerlandje helemaal op de kaart. U begrijpt dat ik ineens veel vrienden heb.

De volgende keer vertel ik u alles over de Maya´s en hun tempels. U weet wel die pessimisten met hun kalender. Voordat de wereld vergaat ben ik er maar mooi geweest!

@ papa: 19-9 Santa Clara, via Cienfuegos, 21-9 Matanzas, via Varadero, 24-9 Havana, 29-9 Cancun, Mexico. 1-10 Playa del Carmen
@ Jan: Ik zal het nooit vergeten. Evenmin de man die zich zoveel zorgen maakte dat ik mijn Spaanse huiswerk verzuimde, indertijd
@ Petra: Jij kan volgend jaar wel gaan, doe ik een jaartje groep 5
@ Walther: ik noteer alles in mn dagboek, als ik terug ben krijg jij gratis college´s van me.
@ Jessica: Met mij gaat het ook top
@ rieta: Moet ik een sigaar voor je bewaren?
@ Gerjob: Tof dat je zo trouw reageert!
@ Lisa B.: Jajaja, oefen jij maar op je openingsdans