De halve marathon van Quetzaltenango
Blijf op de hoogte en volg Anton
02 November 2012 | Guatemala, Quetzaltenango
Voordat ik in Mexico aankwam waarschuwden veel mensen me voor gevaren in Mexico. Toch heb ik het gedaan: gevaren in Mexico. In een ruig ravijn met krokodillen, watervallen en vooral pelikanen. Wat zijn dat prachtige beesten zeg als ze laag overvliegen!
Na nog wat watervallen, kerkjes, bergwandelingen, mooie meertjes en een hele nacht dansen met vier Duitse dames waren mijn peso´s op. Tijd om een nieuwe grens te overschrijden. De 22e kwam ik aan in Guatemala, dat me qua landschap en klederdracht sterk aan Peru doet denken.
Quetzaltenango! Prachtige naam, niet? Het is de tweede stad van dit land en voorlopig mijn verblijfplaats. In een poging mijn marktwaarde wat op te schroeven heb ik me ingeschreven bij een school. Vijf uur per dag krijg ik nu privélessen Spaans. ´s Middags neem ik deel aan groepsactiviteiten. Slapen, veel praten en eten (3x per dag tortilla´s, meestal met bruine bonen en gebakken banaan) doe ik in een gastgezin dat bestaat uit drie sterke vrouwen: Irma, Mayra en Bibi. Die rond komen door eten op straat te verkopen en mij in huis te nemen. Baby Kevin weten ze op krachten te houden met poedermelk. Douchen doe ik als er water is, huiswerk maken als er licht is. U begrijp dat mijn verblijfplaats geen doelwit voor inbrekers kan zijn, toch wordt de akoestiek hier verpest door een aangelijnde, agressieve, driepotige waakhond die me elke dag weer de stuipen op het lijf jaagt. Blaffende honden bijten niet? Kom eens kennis maken met Lassie.
Dinsdagochtend bleek het monster zich los te hebben gevochten. Was er die morgen iemand met een stopwatch in de buurt geweest dan had ik die Bolt zeker uit de boeken gerend. Door mijn prestatie op deze halve marathon heb ik niks aan uiterlijk schoon in hoeven leveren maar dat ik meer een goudvis-man ben weet ik nu wel bevestigd.
Behalve Spaans en hardlopen leer ik veel over de geschiedenis van de Guatemalteken. Slechts zestien jaar geleden werd hier een gruwelijke burgeroorlog beeïndigd. Binnenkort mag ik waarschijnlijk op bezoek bij twee vrouwen die hun man in deze oorlog zijn verloren. Ik luister graag! Om me ook nog te ontspannen beklim ik bergen, volg ik danslessen, feest ik met mijn medestudenten, heb ik een gitaar aangschaft (ik kan het nog steeds) en zit ik in het stadion om de locale ´supergeiten´ naar een nieuw kampioenschap te schreeuwen. Een prima bestaan voor de komende weken.
@ papa: 22-10 Quetzaltenango (Xela), Guatemala
@ Jos: Dat klinkt als een topplan. Ik ga in Honduras hard mijn best doen
@ Walther: Nee, nog niet beroofd, maar Honduras en Nicaragua moeten nog komen. Overigens, je moet twee keer komen eten denk ik
@ Jan A: Ik ben blij dat jij je ook goed vermaakt
@ Lisa Drijfhout: Van harte!
@ Carina: Ik houd mijn ogen open
Na nog wat watervallen, kerkjes, bergwandelingen, mooie meertjes en een hele nacht dansen met vier Duitse dames waren mijn peso´s op. Tijd om een nieuwe grens te overschrijden. De 22e kwam ik aan in Guatemala, dat me qua landschap en klederdracht sterk aan Peru doet denken.
Quetzaltenango! Prachtige naam, niet? Het is de tweede stad van dit land en voorlopig mijn verblijfplaats. In een poging mijn marktwaarde wat op te schroeven heb ik me ingeschreven bij een school. Vijf uur per dag krijg ik nu privélessen Spaans. ´s Middags neem ik deel aan groepsactiviteiten. Slapen, veel praten en eten (3x per dag tortilla´s, meestal met bruine bonen en gebakken banaan) doe ik in een gastgezin dat bestaat uit drie sterke vrouwen: Irma, Mayra en Bibi. Die rond komen door eten op straat te verkopen en mij in huis te nemen. Baby Kevin weten ze op krachten te houden met poedermelk. Douchen doe ik als er water is, huiswerk maken als er licht is. U begrijp dat mijn verblijfplaats geen doelwit voor inbrekers kan zijn, toch wordt de akoestiek hier verpest door een aangelijnde, agressieve, driepotige waakhond die me elke dag weer de stuipen op het lijf jaagt. Blaffende honden bijten niet? Kom eens kennis maken met Lassie.
Dinsdagochtend bleek het monster zich los te hebben gevochten. Was er die morgen iemand met een stopwatch in de buurt geweest dan had ik die Bolt zeker uit de boeken gerend. Door mijn prestatie op deze halve marathon heb ik niks aan uiterlijk schoon in hoeven leveren maar dat ik meer een goudvis-man ben weet ik nu wel bevestigd.
Behalve Spaans en hardlopen leer ik veel over de geschiedenis van de Guatemalteken. Slechts zestien jaar geleden werd hier een gruwelijke burgeroorlog beeïndigd. Binnenkort mag ik waarschijnlijk op bezoek bij twee vrouwen die hun man in deze oorlog zijn verloren. Ik luister graag! Om me ook nog te ontspannen beklim ik bergen, volg ik danslessen, feest ik met mijn medestudenten, heb ik een gitaar aangschaft (ik kan het nog steeds) en zit ik in het stadion om de locale ´supergeiten´ naar een nieuw kampioenschap te schreeuwen. Een prima bestaan voor de komende weken.
@ papa: 22-10 Quetzaltenango (Xela), Guatemala
@ Jos: Dat klinkt als een topplan. Ik ga in Honduras hard mijn best doen
@ Walther: Nee, nog niet beroofd, maar Honduras en Nicaragua moeten nog komen. Overigens, je moet twee keer komen eten denk ik
@ Jan A: Ik ben blij dat jij je ook goed vermaakt
@ Lisa Drijfhout: Van harte!
@ Carina: Ik houd mijn ogen open
-
03 November 2012 - 00:36
Gerjob:
Driepotige waakhond.. Die kan dus alleen maar meedoen aan de Paralympische Spelen. Als je die er zelfs niet uit kan rennen. Blijkt wel weer dat ik de sportieve zoon ben, en jij de muzikale. -
03 November 2012 - 13:23
Dinie A. Hoogland:
De belevenissen stapelen zich op. Wat een indrukken allemaal.
Ben benieuwd hoe je die stad Quetzaltenango uitspreekt, zou m'n tong er over breken.
Genieten van je gitaar?
Nog veel plezier! -
03 November 2012 - 19:53
Onno:
Nice verhaal weer gast!
Goed ook om te horen dat je weer een nieuw schatje hebt aangeschaft! -
04 November 2012 - 13:05
Carina:
De marathon kan je ook gelijk afstrepen van je lijstje (misschien eerst nog toevoegen?). Genietse van het studentenleventje! -
04 November 2012 - 22:49
Geke:
Hoi Anton Volgens mij kun je als je terug bent je reisverhalen uitgeven Hoef je nooit meer voor de klas!! -
04 November 2012 - 23:21
Jan A (ook Hoogland):
Volgend jaar naar New York voor de hele marathon (als er dan niet weer zo'n lieftallige dame passeert en roet in het eten gooit).
-
05 November 2012 - 16:14
Lisa D.:
Ik sta verrast van je nieuw ontdekte talenten.
Misschien toch nog eens iets met Athletes in Action doen ;)
Bedankt voor de felicitaties en de kaart!
Hij is vorige week aangekomen en pronkt nu aan een lijntje in de kamer.
Veel plezier verder,
Liefs Lisa -
07 November 2012 - 16:07
Annewil:
Mooi verhaal & mooie avonturen! Geniet! -
10 November 2012 - 15:24
Martine Post:
Anton, we hebben je kaart gekregen. Dank je wel! Super leuk! Gaaf om weer je verhalen te lezen. Je beleeft wat man, nog een hele goeie tijd! Enne tortilla's, bonen met gebakken banaan klinkt als een heerlijk recept om eens uit te proberen :-)
Ik mail je nog wat extra foto's van onze dag. Warme herfstgroet! Adios! -
10 November 2012 - 15:24
Martine Post:
Anton, we hebben je kaart gekregen. Dank je wel! Super leuk! Gaaf om weer je verhalen te lezen. Je beleeft wat man, nog een hele goeie tijd! Enne tortilla's, bonen met gebakken banaan klinkt als een heerlijk recept om eens uit te proberen :-)
Ik mail je nog wat extra foto's van onze dag. Warme herfstgroet! Adios! -
10 November 2012 - 15:24
Martine Post:
Anton, we hebben je kaart gekregen. Dank je wel! Super leuk! Gaaf om weer je verhalen te lezen. Je beleeft wat man, nog een hele goeie tijd! Enne tortilla's, bonen met gebakken banaan klinkt als een heerlijk recept om eens uit te proberen :-)
Ik mail je nog wat extra foto's van onze dag. Warme herfstgroet! Adios! -
11 November 2012 - 17:35
Anne:
Genieten dit.. UL to THE tiem genieten zoals ze dat hier zeggen.. Je schrijft alsof ik t mee beleef:) hou je haaks daar vriend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
